Ξυπνάς ένα πρωί, κοιτάς το είδωλό σου στον καθρέφτη και δε
σε αναγνωρίζεις… Ποια είναι αυτή η κυρία με τους μαύρους κύκλους κάτω από τα
μάτια και τα ατημέλητα μαλλιά; Γιατί φοράει αυτές τις κακόγουστες, φθαρμένες φόρμες;
Αυτό πάλι στο μπλουζάκι τι είναι; Λεκές από φαγητό…
Πού είναι εκείνο το κορίτσι το γεμάτο όνειρα για ζωή; Το κοινωνικό
εκείνο κορίτσι που πήγαινε σε κάθε πάρτυ που το καλούσαν και πρόσεχε τόσο πολύ
την εμφάνισή της όπου και να πήγαινε-ακόμα και μέχρι το περίπτερο. Το νεαρό
εκείνο κορίτσι που είχε προσωπική ζωή, πήγαινε στο γυμναστήριο, καλούσε φίλους
στο σπίτι και ταξίδευε με την πρώτη ευκαιρία σε κοντινούς ή πιο μακρινούς
προορισμούς. Το κορίτσι που τα έκανε όλα με πάθος. Που δεν συμβιβαζόταν με κάτι
λιγότερο από την επιτυχία. Που έβαζε στόχους και τους υλοποιούσε. Το κορίτσι
που νόμιζε πως θα κατακτήσει τον κόσμο και έκανε όνειρα. Όνειρα για κάποιους
άπιαστα, αλλά αυτά της δίνανε ώθηση για να μην σταματήσει να προσπαθεί στη ζωή της…
