Πόσο καλά σε γνωρίζουν τα παιδιά σου;

Φαντάσου να ήσουν έξω σε ένα μπαράκι με τους φίλους σου. Ποτά, δυνατή μουσική, χορός, χαλαρή κουβεντούλα, γέλια... Αστειεύεσαι, κάνεις πλάκα, σχολιάζεις, είσαι αυθόρμητη, είσαι χαλαρή...

Ελευθερία. Ένα αγαθό που εκτιμάς μόνο όταν το χάνεις...

Θυμάμαι όταν ήμουν έφηβη πως δε με χωρούσε το σπίτι. Ένοιωθα πως οι τοίχοι με πλάκωναν και όλα με ενοχλούσαν. Μου άρεσε το σχολείο και το φροντιστήριο γιατί έβγαινα από το σπίτι, περπατούσα, συναντούσα φίλους, γνωστούς... Δε θυμάμαι Σαββατόβραδο να έμεινα ποτέ μέσα, εκτός αν ήμουν άρρωστη ή αν έλειπε η παρέα. Και εκείνα τα Σαββατόβραδα ήταν πραγματικά εφιαλτικά. Το διαγώνισμα της Κυριακής στο φροντιστήριο ήταν σωτήριο τελικά, γιατί συνοδευόταν και από βόλτα, ενώ το έκτακτο μάθημα της Παρασκευής ζητούσαμε από τον καθηγητή να γίνει βράδυ για να κολλήσουμε καμιά επιπλέον ώρα μετά για σουλάτσο.