Πού έχουν πάει, άραγε, όλες εκείνες οι γνώριμες φυσιογνωμίες που συχνά πυκνά συναντούσες στους δρόμους της πόλης; Γείτονες, συμμαθητές, μακρινοί και κοντινοί συγγενείς, γνωστοί και γνώριμοι, αδιάφοροι και δημοφιλείς; Παλιότερα κάθε λίγο και λιγάκι στην καθιερωμένη βόλτα στα σοκάκια της πόλης συναντούσες πρόσωπα κι αντάλλασσες ένα βλέμμα, ένα χαμόγελο, λίγες κουβέντες - ή και περισσότερες... Τώρα βγαίνεις μια βόλτα, κοιτάς γύρω σου και σκέφτεσαι: "Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Γιατί δεν ξέρω κανέναν; Πού χάθηκε ο Δημήτρης και η Στέλλα; Πόσα χρόνια έχω να δω τον Κώστα και τη Σοφία; Τι να κάνουν άραγε ο Στέφανος και η Μαρία;"
"Κάνανε παιδιά και συμμαζεύτηκαν, κλείστηκαν, χάθηκαν... " Θα ακούσεις... Μα, βέβαια!!! Κάνανε παιδιά!!! Και συμμαζεύτηκαν, κλείστηκαν, χάθηκαν... Μα, παιδιά ήρθαν, δεν ήρθε το τέλος του κόσμου!!! Κι όμως. Αυξάνονται οι υποχρεώσεις, αυξάνονται τα έξοδα, αυξάνεται η κούραση... Αλλά, και πάλι - αναρωτιέμαι - δεν έχεις ανάγκη να κάνεις και κάτι διαφορετικό πέρα από αυτό; Δεν έχεις ανάγκη να συναναστραφείς συνομηλίκους, να συζητήσεις αυτά που λένε οι "μεγάλοι", να δεις λίγο τον έξω κόσμο, να ξεφύγει το μυαλό σου από πάνες, πιπίλες, γκρίνιες, παραμύθια και παιδικά παιχνίδια; Φυσικά και έχεις ανάγκη. Κι αν νομίζεις πως δεν το έχεις ανάγκη, πλανάσαι πλάνην οικτρά...
Κι αν εσύ δεν το έχεις ανάγκη, το έχει ανάγκη ο σύζυγός σου. Το έχουν ανάγκη ακόμα και τα παιδιά σου, παρόλο που νομίζεις το αντίθετο. Έχουν κι αυτά ανάγκη να πάνε στον παππού και τη γιαγιά να κάνουν ο,τι τους έρθει στο μικρό τους μυαλουδάκι και να φάνε ο,τι κυνηγάει να τους δώσει η δόλια γιαγιά που μόνη της έννοια είναι τι θα φάνε τα παιδιά. Το έχουν ανάγκη ακόμα και οι φίλοι σας που τους έλειψε η παρέα σας, τα αστεία και τα γέλια σας...
Έγινες μανούλα, δεν τελείωσε ο κόσμος. Δε μεγάλωσες, δε γέρασες. Μη μεγαλώσεις και μη γεράσεις πριν την ώρα σου. Τα παιδιά σου σε κάνουνε ευτυχισμένη, αλλά όχι ολοκληρωτικά. Ευτυχία σου δίνουν και οι φίλοι σου. Μην το υποτιμάς αυτό. Μην το παραμελείς. Μην το αφήσεις να φύγει από τη ζωή σου. Το έχεις πραγματικά ανάγκη.
Τα έξοδα δεν τελειώνουν ποτέ. Οι υποχρεώσεις; Αυτές θα αυξάνονται συνεχώς. Αλλά αυτό που θα σε βοηθήσει να ξεφύγεις από όλα αυτά είναι οι φίλοι σου. Είναι κι αυτοί κομμάτι της ζωής σου, κομμάτι της ευτυχίας σου. Βρες χρόνο και τρόπο και κάνε κάτι για σένα πριν να είναι πολύ αργά. Τα παιδιά σου θα σε χαίρονται περισσότερο αν είσαι ευτυχισμένη, χαρούμενη και ψυχικά πλήρης και ισορροπημένη. Βγες μια βόλτα, πάνε ένα ταξίδι, πάρε μια ανάσα! Τη χρειάζεσαι! Νιώθεις ήδη καλύτερα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου